صنعت گردشگری و توسعه شهری پایدار، نمونه موردی: شهر بجنورد

شهر پایدار، توسعه ای منسجم و یکپارچه را در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می طلبد امروزه صنعت گردشگری وجهانگردی در بسیاری از کشورها به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی از منابع مهم کسب ارز است. صنعت توریسم و گردشگری درافزایش اشتغال جامعه، افزایش گردش پول، توسعه صنعت حمل ونقل و دیگر زیرساخت ها، بالا بردن سطح علمی و ارتباطات، توسعه افق-نگری و کاهش نابرابری های اقتصادی، ایجاد علائق مشترک و آشنایی با تاریخ و فرهنگ سایر ملل تاثیر بسزایی دارد و اثرات مثبت آن می-تواند در ابعاد مختلف معرفی گردد. به طورکلی می توان گفت که فضاها و مکان های گردشگری در شهرها در رشد اقتصادی، اجتماعی،صنعتی و... شهر موثر می باشد. در این میان شهر بجنورد باتوجه به موقعیت ویژه ای که از جنبه های گوناگون (فرهنگی، مذهبی، اقلیمی و...)دارد، با نام گنجینه فرهنگ ها خوانده می شود و از سوی دیگر تنها یک دهه از مرکز استان شدن آن می گذرد، از این منظر نیازمند توجه وبررسی است. تحقیق حاضر باتوجه به اینکه الگوی برنامه ریزی ساختاری راهبردی در دهه های اخیر، تغییری اساسی در مبانی و روش های -ایستا و صرفا کالبدی الگوی طرح های توسعه شهری به وجودآورده است، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، با تاکید بر برنامه ریزی راهبردی و تحلیل SWOT سعی دارد مهمترین عوامل بیرونی و درونی موثر بر موضوع را شناسایی و ارزیابی کند. نتایج پژوهش نشان می-دهد که عوامل داخلی با امتیاز نهایی 2.94 نقش مهمتری را در این زمینه داشته است. در خاتمه، راهکارها در قالب راهبرد و سیاست درراستای توسعه صنعت گردشگری در شهر بجنورد بیان می گردد.

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، توسعه پایدار ، شهر بجنورد ، برنامه ریزی راهبردی