اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر کاهش علائم افسردگی و اضطراب پسران تحت پوشش بهزیستی

مقدمه: گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی میتواند علایم اضطراب و افسردگی پسران نوجوان را کاهش داده و سلامت روانی را افزایش دهد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی بر کاهش علایم اضطراب و افسردگی می باشد .روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. جامعه آماری در این پژوهش، پسران نوجوانی که تحت پوشش بهزیستی دارند و در سال تحصیلی 1١۹1 ۹٢ در مقطع متوسطه شهرستان همدان ، مشغول به تحصیل می باشند. حجم نمونه مورد مطالعه در این - پژوهش ١٣ نفراز دانش آموزانی که در پرسشنامه اضطراب کتل وپرسشنامه افسردگی بک، نمره بالایی را در پیش آزمون گرفتند،انتخاب شدند وبه صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل جایگزین شدند.سپس گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه یک ونیم ساعته تحت گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند.در پایان آموزش پس آزمون برای هردو گروه اجرا گردید.داده ها از طریق تحلیل کواریانس یک متغیره وچند متغیره وبا استفاده از نرم افزار SPSS -1۹ تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات افسردگی واضطراب در دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد.همچنین با توجه به نتایج آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره تفاوت میانگین بین مولفه های اضطراب یعنی اضطراب آشکار وپنهان ، فقدان توحیدیافتگی ، احساس گناه ، فقدان نیروی من وتنیدگی بین دو گروه معنی دار است، اما تفاوت میانگین نمرات مولفه ناامنی پارانویاییمعنی دار نیست. نتایج: گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی در کاهش علائم اضطراب وافسردگی پسران نوجوان به طور معنی داری موثر است.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، اضطراب ، گروه درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی