مقایسه روش های جنبه گرایی از منظر صفات کیفی نرم افزار

در فرآیند تولید نرم افزار ،پیاده سازی نیازمندی های غیر کارکردی(مانند:امنیت،ثبت وقایع،مدیریت خطاو...) اجتناب ناپذیر است. پیاده سازی این دسته از نیازمندی ها علاوه بر هزینه های طراحی، پیاده سازی و تست ،مستلزم آن است تا بازدهی قابل قبولی نیز داشته باشند. از آنجا که اینگونه عملیات به وفور در چرخه حیات یک نرم افزار روی می دهد بدیهی است که باید از زیر ساخت هایی در آن ها استفاده کرد که نه تنها بازدهی مناسب داشته باشند و منابع سخت افزاری را هدر ندهند، بلکه هزینه پیاده سازی آن برای تیم توسعه نرم افزار قابل تحمل باشد،یکی از دلایل انتخاب روش های برنامه نویسی جنبه گرا قرار دادن صفات کیفی همچون قابلیت نگهداری و آزمون پذیری زیاد در اختیار تیم توسعه نرم افزار می باشد. اعمال جنبه گرا از طریق مکانیزم بازرسی پیام ها و بکارگیری آن ها ،هر نوع عملیاتی را قبل از فراخوانی یا پس از دریافت پاسخ از سرویس انجام می دهد و قابلیت مستقل از سکو بودن را در سرویس ها تضمین می کند و بعنوان یک رویکرد جدید برنامه نویسی جنبه گرا تامیین کننده صفات کیفی می باشد.