ارزیابی In Vitro و In Vivo آنزیم بتاگلوکاناز تولیدی از A. Niger و ‏T.Longibrachiatum

وجود پلی ساکاریدهای غیر تشاسته ای (NSP) در غلات موجب کاهش دسترسی به مواد مغذی در جیره های طیور می شود. افزودن آنزیم ها در جیره های حاوی NSP (مانند بتا گلوکان) قابلیت دسترسی مواد مغذی جیره را افزایش می دهند. هدف از این تحقیق تولید و ارزیابی Iitro و In vivo آنزیم بتا گلوکاناز و مقایسه آن با آنزیم بتاگلوکاناز تجاری بوده است. برای تولید آنزیم از دو سویه قارچی A. Niger و T.Longibrachiatum استفاده گردید. برای تهیه بیومس قارچی به محیط کشت Zapek، قارچ های مذکور تلقیح و در حرارت 29 درجه سانتیگراد به مدت 4 روز در آنکوباتور شیکردار گرمخانه گذاری شد. در مرحله بعد برای تولید آنزیم از محیط کشت Zapek بدون گلوکز، همراه با 2% بتا گلوکان حاصل از جو استفاده شد. به محیط کشت دوم، اسپورقارچ تلقیح و به مدت 4 روز گرمخانه گذاری و در مرحله بعد آنزیم تولید شده از محیط کشت باتزیابی شد. در ارزیابی in vitro به 0/5 میلی لیتر محلول استاندارد بتاگلوکان مرک 0/5 میلی لیتر سوسپانسیون آنزیم های رقیق شده اضافه و در حمام بن ماری قرار داده شد. فعالیت یک گرم آنزیم بتاگلوکاناز تولیدی و تجاری به ترتیب 5/12 ± 1348 IU/g و 5/31 ± 1251 IU/g محاسبه گردید. در ارزیابی in vivo ، مدل مورد استفاده جوجه بوده که به 9 تیمار تقسیم شدند. هر تیمار با یکی از جیره های آزمایشی که آنزیم های ZYβ-Glucanase (تجاری) و تولید داخل (GP82β-Glucanase) در دو سطح صفر (شاهد) و 0/05 درصد همراه با سطوح صفر، 40، 60 درصد از جو بدون پوسته که در جیره گنجتنده شده بود تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزودن آنزیم به جیره های حاوی 40% جو بدون پوسته افزایش وزن را به طور معنی داری افزایش می دهد. (p < 0/01). در عین حال بین دو آنزیم تفاوت معنی داری از نظر افزایش وزن مشاهده نگردید. افزودن آنزیم موجب بهبود معنی دار ضریب تبدیل شده اما، بین دو آنزیم تفاوت معنی دار وجود نداشت. استنتاج کلی این است که آنزیم بتاگلوکاناز تولیدی قادر به شکستن پیوندهای بتاگلوکان در شرایط in vitro و in vivo بوده و به نظر می رسد آنزیم بتاگلوکاناز تولیدی از پتانسیل بالایی برای رقابت با آنزیم بتاگلوکاناز تجاری برخوردار باشد.

کلیدواژه ها:

NSP- بتاگلوکاناز- ارزیابی In Vitro ، In Vivo