ارائه مدلی برای زمانبندی کارها در محیط محاسبات ابری به کمک صفبندی چند اولویتی

یکی از فناوریها که پاسخگوی تقاضای روزافزون کاربران برای دستیابی به خدمات رایانشی، مستقل از محل آن و یا نحوه تحویل درخواست، میباشد محاسبات یا رایانش ابری است. در این پژوهش سعی در معرفی روشی برای زمانبندی کارها درمحیط رایانشابری با استفاده از مبانی تئوری صف خواهیم داشت. ساختار اصلی این روش بر پایه ترکیبی از صفها میباشد،که تعداد آنها وابسته به اولویت کارها میباشد. قبل از اینکه کارها برای زمانبند ارسال شوند، یک اولویت اولیه برای ورود به صف مربوطه دریافت مینمایند. این اولویت، به منبع کار )با توجه به توافقات سطح سرویس که بین فراهم کننده سرویس و مشتری انجام میپذیرد و حداقل زمان پاسخدهی درآن مشخص میشود( و طراحی سیستم، بستگی دارد. در الگوریتم پیشنهادی، هر کاری به یک سری واحدهای کاری تقسیم میشود که هر یک با توجه به اولویتش، توسط زمانبند در انتهای صف مربوطه درج میشود. بهعلاوه، از رویکردی پویا استفاده میشود تا از انتظار زیاد واحدهای کاری با اولویت کم اجتناب شود. برای دستیابی به این هدف، واحد زمانبندی، در هر صف، یک سطح آستانه در نظر میگیرد تا بدین وسیله انتظار یک واحد کاری در صف را محدود نماید

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، زمانبندی ، تئوری صف ، صف اولویت