مطالعه تاثیر تغییرات عوامل محیطی برفعالیت پراکسیدازی هموگلوبین خون انسان

هموگلوبین یکی از مهمترین پروتئین های خون می باشد که کار آن حمل اکسیژن می باشد. این پروتئین در اریتروسیت ها قرار دارد که برای حمل اکسیژن تخصصی شده اند. در داخل اریتروسیت محیط مناسبی وجود دارد که آهن موجود در هموگلوبین به راحتی میتواند به اکسیژن متصل شود . اریتروسیت دارای مکانیسمهایی که بتواند با اکسید کننده های قوی نظیر پراکسید هیدروژن و اکسیژن رادیکالی که سبب اکسید شدن آهن می شوند مقابله نماید . هموگلوبین معمولا به صورت متصل با هاپتوگلوبین در خون حمل می شود. حضور هموگلوبین آزاد در سرم سبب آسیب شده به طوریکه این مولکول خاصیت پراکسیدازی داشته و در سرم ایجاد رادیکالهای آزاد می کند. در این تحقیق اتر تغییرات دما ،pH، قدرت یونی و ویسکوزیته بر فعالیت پراکسیدازی هموگلوبین مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه خون از یک داوطلب گرفته و پلاسمای آن جدا شد و اریتروسیت ها شکسته شدند و سوپ سلولی که حاو ی هموگلوبین بود برای مطالعه استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش دما سبب افزایش فعالیت پراکسیدازی هموگلوبین می شود به طوریکه بیشترین فعالیت در دمای ۷۰ درجه دیده شد. همچنین بیشترین فعالیت در pHهای۴ و ۱۲ دیده شد که در این pH ها پروتئین دارای بار خالص منفی یا مثبت است. تاثیر قدرت یونی و ویسکوزیته نشان داد که بیشترین فعالیت در غلظت ۱ مولار نمک و ۰/۷ مولار سوکروز می باشد.

کلیدواژه ها:

هموگلوبین ، پراکسیداز ، دما ، عوامل محیطی