فیلوژنی، تنوع و ساخنار ژنتیک، جمعیت در قوم کرد با استفاده از ژنوم میتوکندری

به منظور بررسی فیلوژنی، تنوع، روابط و ساختار ژنتیک جمعیتی در قوم کرد، بخشی از ناحیه D-Loop مربوط به 79 فرد از چهار گروه سورانی، هورامی، کورمانجی، و کلهری آنالیز شد. بیش ترین تنوع ژنتیکی در جمعیت کلهری و کم ترین مقادیر به ترتیب درجمعیت های هورامی و کورماتجی مشاهده شد. تنوع پایین در جمعیت اورام می تواند نتیجه ایزوله بودن جمعیت و یا اندازه کوچک جمعیتی در مواجهه با تنگناها و در جمعیت کورمانجی ناشی از حوادث رانش در تاریخ معاصر آن باشد. یکپارچگی ژنتیکی جمعیت های کرد زبان توسط فواصل ژنتیکی اندک و غیر معنی دار تایید گردید. نتایج پیشنهاد کننده نقش موثر جغرافیا بر محدود نمودن جریان ژن ها میان جمعیت ها و شکل دهی به ساختار جمعیتی بر اساس جغرافیاست. نتایج تست های آنالیز دموگرافیک تأییدی برگسترش اخیر جمعیتی کردها بود که آغاز آن با انتقال به عصر نوسنگی و ظهور کشاورزی و اهلی سازی در جوامع مدرن ناحیه هلال بارور مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

کردها ، ژنوم میتوکندری ، فیلوژنی ، تنوع ژنتیکی ، ساختار ژنتیک جمعیت