معرفی ساختار و نحوه عملکرد بیو سنسور میکروبی لومینسانس حساس به آرسنیک
محل انتشار: همایش ملی محیط زیست و صنعت سبز
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,705
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HEGI01_033
تاریخ نمایه سازی: 9 فروردین 1395
چکیده مقاله:
حسگر زیستی ( بیوسنسور ) یک دستگاه تحلیلی است که مواد فعال بیولوژیکی آن در تماس بایک عامل مبدل مناسب به منظورتشخیص غلظت و یا فعالیت گونه های شیمیایی در هر نوع نمونه است . از جمله عوامل اآلود ه کننده منابع طبیعی به خصوص آب ها آرسنیک می باشد کهنیاز است به کمک سیستم هایی ساد ه مانند بیو سنسورها در کمتر ین زمان و هزینه شناسایی شوند . این سیستم ها می توانند در مقیاس بزرگ در آزمایشگاه های کنترل کیفیت به خصوص در کشور های در حال توسعه ، مکان هایی که نیاز به اندازه گیری آرسنیک ضروری تر می باشد ، تولید شوند . بیوسنسورهای باکتریایی لومینسانس که با آرسنیت وآرسنات واکنش می دهد ، توسعه داده شده است . تولید بیولومینسانس از لو سیفراز باکتریایی در درون محدود ه خاصی متناسب با غلظت آرسنیت است و می تواند به راحتی توسط یک لومینومتر ثبت شود . سلولهای بیوریپورتر یک پلاسمید باژن لوسیفراز باکتریایی luxAB تحت کنترل بیان پروتین رپرسور ArsR را حمل می کنند و رود آرسنیت (یا آنتیمونیت ) به داخل سلول سبب آزاد سازی مهار کننده رونویسی .و آزاد سازی مهارکننده رونویسی و سپس سنتز لوسیفراز توسط سلول می شود . هم زمان ، آرسنات توسط سلول به آرسنیت احیا شده و بنابر این می تواند به طور غیر مستقیم سبب جلوگیری از مهارو سنتز لوسیفراز شود . در غیاب آرسنیت ، مهار کننده ArsR به محل اپراتور / پروموتور خودش در اپران ars متصل می شود و از بیان خودش و ژن های پایین دست ars جلوگیری می کند و حسگر های زیستی باکتریایی یک روش جایگزین جالب توجه است زیرا آنها را به راحتی می توان تولید کرد . ساده اند ، سریع و روش مقرون به صرفه برای اندازهگیری گونه های شیمیایی در نمون های آبی هستند .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تکتم قدم السطانی
دانشجو ی کارشناسی ارشد ، گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه فردوسی مشهد
منصور مشرقی
دانشیار ، گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد رضا حسین دخت
استاد ، گروه شیمی ، دانشکده علوم پایه ، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسین محمودی قرائی
استادیار ،گروه زمین شناسی دانشکده علوم پایه ، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :