پیاده سازی خودآزمون با استفاده از برنامه نویسی جنبه گرا

خودآزمون یکی از ویژگی های تکنولوژی های هوشمند است. خود آزمون شامل دو جزء: مجموعه ی کاملی ازموردهای آزمون و مکانیزم های آزمون توکار (حالت خودآزمون) است. موردهای آزمون از زمان شروع پروژهجمع آوری شده و در آزمون یکپارچگی ، پذیرش و رگرسیون بکار برده می شوند. حالت خودآزمون توکار اجرایموردهای آزمون در محیط های مختلف و مقایسه ی نتایج بدست آمده با مقادیر استاندارد را فراهم می کند. برایپیاده سازی خودآزمون، در متن نرم افزار دستوراتی قرار می گیرند که اطلاعات لازم از جمله: پر کردن فیلدها، کلیککردن دکمه ها، ارسال یک پرسوجو به پایگاه داده و غیره را در فایل هایی بنام فایل آزمون ثبت کنند. چون ایندستورات در متن نرم افزار و در بین دستورات اصلی ماژول های مختلف قرار می گیرند باعث: پخش شدن کدهایآزمون در ماژول های مختلف (پراکندگی)، قرار گرفتن کدهای بیش از یک دغدعه یا نیازمندی در یک ماژول(درهم تنیدگی )، از بین رفتن ماژولاریتی، افزایش پیچیدگی نگهداری، کاهش درک و فهم و غیره می شوند. در اینتحقیق، از مفهوم جنبه برای حل این مشکلات استفاده شده است. به این صورت که یک جنبه (جنبه هایی) برای آزموننرم افزار در نظر گرفته شده و کدهای مربوطه فقط در آن جنبه قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی های هوشمند ، خودآزمون ، جنبه