تحلیل اقتصادی تابع تولید شلیل؛ مطالعه موردی شهرستان ارومیه

روند رشد جمعیت و محدودیت منابع تولید، ضرورت و اهمیت ارتقاء بهرهوری را بیش از پیش نمایان میسازد. افزایش محصولات کشاورزی از راه افزایش سطح زیر کشت و یا افزایش عملکرد امکان پذیر است . درخصوص افزایش سطح زیرکشت با محدودیت آب، زمین های مرغوبو سایر منابع روبرو هستیم . لذا تنها راه ،افزایش عملکرد است که برای این منظور لازم است که بهرهوری نهادهها را افزایش داد . در اینراستا هدف از این تحقیق اندازهگیری بهرهوری و چگونگی تخصیص عوامل تولید در کشت شلیل می باشد. به منظور تحلیل اقتصادی نهاده-های مورد مصرف از تابع تولید و تحلیل نهایی استفاده شده است . تابع تولید منتخب تابع ترانسندنتال میباشد. براساس نتایج بدست آمدهاستفاده از کود حیوانی و آب بسیار نزدیک به بهینه اقتصادی، و بکارگیری کارگر و مصرف سم بیشتر از حد بهینه اقتصادی است . مقایسهمزارع بزرگ و کوچک نشان می دهد که بهره بردارانی که سطح زیرکشت بیشتری دارند از نهادههای تولید به نحو مطلوب تری استفاده می کنند .در این واحدها کود شیمیایی و کود حیوانی و آب در حد مطلوب اقتصادی بکار می رود ولی از نیروی کار بیش از میزان بهینه استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

بهرهوری ، تابع تولید ، ترانسندنتال ، شلیل