ارتقا کیفیت پیاده مداری با تاکید بر مولفه های کالبدی هویت نمونه موردی : خیابان راهنمایی شهر مشهد

در گذشته شهرها از قابلیت پیاده مداری بالایی برخوردار بودند و پیاده روی به عنوان اصلی ترین الگوی جابه جایی مردم به شمار می رفت.همچنین حرکت پیاده دارای اهمیت اساسی در ادراک هویت فضایی و حس تعلق به محیط و دریافت کیفیتهای محیطی می باشد.اما به دنبال سلطه ی اتومبیل در شهرها موضوع عابر پیاده به فراموشی سپرده شد که از پیامدهای آن محله هایی هستند که در حال از دست دادن هویت خود می باشند لذا این پژوهش در پی آن است که با استفاده از رویکرد پیاده مداری باعث ارتقاء هویت شهری شود . در ابتدا مفهوم پیاده مداری و فضای شهری و نیز نکات و ویژگی های پیاده راه وبررسی موارد انجام شده در داخل کشور و نیز خارج از کشور ، هویت و ویژگی های آن مطرح گردیده است . نمونه موردی این پژوهش خیابان راهنمایی در شهر مشهد انتخاب گردیده است. در روند تهیه این پژوهش روش تحقیق روش توصیفی- تحلیلیاست و به بررسی سه شاخص خیابان مطلوب ، پیاده مداری و هویت پرداخته شده است. در این پژوهش به شناخت کامل محدوده مورد مطالعه از طریق بررسی نظام دسترسی،کالبدی- فضایی،اجتماعی، کاربری و منظر عینی پرداخته شده است همچنین مطالعات از طریق پر کردن 055 پرسشنامه توسط افراد عبوری، ساکن و شاغل تکمیل شده است که تحلیل داده ها توسط نرم افزارSPSS صورت گرفته و در روند پژوهش نیز با بهره گیری از تکنیک SWOT تحلیل ویژگی های محیطی را نیز مد نظر قرار داده است. پژوهش مورد نظر پیرامون بدست آوردن نکات و ویژگی ها و معیار هایی است که در جهت ایجاد یک فضای پیاده مدار مطلوب در جهت ارتقاء هویت شهری صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، هویت ، مطلوبیت محیطی