ارزیابی طرح نوسازی مجومعه میدان کهنه اصفهان

نوسازی واحیا بافتهای تاریخی شهری که به دلیل ارزشهای میراثی و تاریخی دارای حساسیت و پیچیدگی فراواناست مجموعه ی میدا ن کهنه و مسجد عتیق به عنوان اصلی ترین و قدیمی ترین قطعه شمالی محور تاریخی شهر اصفهان محل انطباق لایه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی تاریخی شهر است که می تواند در توسعه ی شهری بسیار مورد توجه قرار گیرد. در طرحی که اخیرا صورت گرفته است ساختاری جدید بر میدان و محدوده ی مسجد ایجاد شده است. سپس با معرفی رویکردها و راهبردهای پروژه اخیر به انطباق رویردهای برنامه ریزان و طراحان پروژه و شرایط امروزی ان می پردازد.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، جهان کهنه ، زمینه گرایی ، نوسازی ، فضای جمعی