بررسی عوامل موثربرکیفیت پیاده راه های شهری (نمونه موردی محورشهریار تبریز)

با شروع انقلاب صنعتی، اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، به تدریج اولویت دادن به نقش عابر ییاده و فضاهای پیاده محور در شهرها و اهاهای شهری کمرنگ شدو و از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر، فضاهای بازشهری و ییاده راو ها کاسته شدو است، عرصه هایی که خود به عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماسها ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا می کنند. در این راستا عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین ییاده از معهلات ییش رو می باشد به طوری که کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منرار به تهاجمی حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شدو است. بنابراین ضرورت شناخت و ارتقای مؤلفه های تأثیرگذار بار کیفیت این فضاها به منظور پاسخگویی به نیازهای شهروندان در راستای ارتقای حضور و سطح تعاملات اجتماعی اینن، بایش از ییش مهم جلوه می نماید. مطالعه حاضر پس از مرور ادبیات مرتبط با موضوع و بررسی دیدگاه های گوناگون و نمونه های عملی اجرا ء شده و بهره گیری از شاخصه های مناسب به شناخت حوزه طراحی در قالب 8 نمایانگر تحلیل کیفیتهای محیطی پرداخته شده

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، مولفه های کیفیت ، محور شهریار ، تبریز