تاثیر فرهنگ معماری بومی شهر بم بر طراحی مجتمع مسکونی

در معماری معاصر، تغییراتی که با توجه به معیار های زیست اقلیمی می آیند، هر روز اهمیت بیشتری می یابند معماری گذشته ی ایران مملو از نمونه های کارا برای دستیابی به معماری پایدار می باشد . علیرغم این واقعیت روشن، متأسفانه تاریخ معاصر ایران به دلایل زیاد و در ابعاد مختلف با انقطاع فرهنگی و گسست از تجارب تاریخی و اصول جاری در سنتهای ارزشمند فرهنگ خودی، مواجه شده است و یکی از آثار این گسست، دور شدن از هویت بومی و ارزشهای آن در آثار معماری امروز ایران است. در راستای بحث معماری پایدار یکیاز مواردی را که میتوان مورد توجه قرار داد معماری بومی است . لذا این سوال مطرح میشود که آیا نمیتوان در معماری امروز ایران نیز به همان اصول و مبانی و الگوها پرداخت و آنها را در جریان فعالیتی خلاق تکامل بخشید و پیش برد ؟ هدف از این پژوهش این است که نشان دهیم ایران با سابقه ای دیرینه در معماری و ارائه تکنیکهای کهن ساختمانی و پشتوانه ی قوی منظر فرهنگی و اعتقادی مردمانش میتواند شاخص های مناسبی جهت ارائه الگوهای کارآمد برای معماری و شهرسازی امروز این مرز و بوم معرفی نماید. در راستای دستیابیبه این هدف با بررسی معماری بومی و نیازهای مؤثر بر شکل گیری آنها در ایران به این نتیجه میرسیم که می توان با شناخت نیازهای امروز و دیروز و چگونگی پاسخگویی وانطباق با نیاز دیروز، الگوهایی برای معماری امروز تعریف کرد . این پژوهش به صورت کیفی و به روش تحلیل محتوا و استدلال منطقی و قیاسی و با استفاده از مرور متون و منابع موجود در این زمینه انجام شده است. رعایت ویژگی های اقلیمی درطراحی سبب طراحی مبتنی برمعماری همساز با اقلیم می شود. همچنین با در نظرگرفتن سایت طراحی مناسب شیوه معماریمناسب وحجم بصری در طراحی می توان مجتمع عای مسکونی با توجه به فرهنگ معماری بومی طراحی کرد که به عنوان نماد شهری قلمداد شود

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، مجتمع مسکونی ، رویکرد فرهنگی ، هویت بومی