ارزشیابی دوره های آموزشی اعضای هیئت علمی و کارکنان در آموزش عالی

دانشگاه و مراکز آموزش عالی یکی از مهم ترین و مؤثرترین نهادهایی هستند که با خدمات علمی خود نقش و تأثیر اساسی در توسعه سایر نهادها دارند. اما تحقق چنین نقشی نظام حمایتی و ساختی ویژه ای را نیز می طلبد، نظامی که به عینه بتواندخدمات آنها را جامع و نافع نماید.در همین رابطه یکی از مهم ترین و چالش برانگیزترین موضوعات که دانشگاه ها با آن مواجه اند ، استفاده از روش های مناسب ارزیابی عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی است . امروزه ، وجود نظام ارزیابی در خصوص توانایها و عملکرد اعضای هیئت علمی نیازی مشهود است ، اما در عمل استقرار چنین نظامی به سهولت انجام نمی شود . روشها و رویکردهای متعددی برای ارزیابی آموزشی اعضای هیئت علمی وجود دارد . بیشتر پژوهشهای صورت گرفته در این زمینه حاکی از استفاده از چهار رویکرد ارزیابی شامل ارزیابی توسط دانشجویان ، ارزیابی توسط همکاران ، خودارزیابی و ارزیابی توسطمدیران است . هدف از پژوهش حاضر ارزشیابی اثربخشی دوره آموزشی اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه ها می باشد که به روش کتابخانهای انجام شده است. اگرچه غالبا اعلام می شود، تحقیق و تدریس در دانشگاهها از اهمیت یکسانی برخوردارند، اما در فرایند انتخاب، استخدام و ارتقا اعضای هیات علمی دانشگاه ها، عملا بر نقش پژوهش بیش از آموزش تاکید می شود و این امر منجر به این باور شده است که شاخصهای عملکرد آموزش عالی بیش از حد، بر بروندادهای پژوهشی متمرکز شده و کارکرد آموزشدر دانشگاه ها بطور گسترده ای مورد بی اعتنایی قرار گرفته است. در این بررسی تلاش می شود تا ابتدا چرخه کلی از ارزشیابی دوره های اعضای هیئت علمی در فعالیت های آموزش تشریحشده، سپس از راه معرفی گام به گام روش ارزیابی، زمینه آشنایی عملیاتی آموزش با این کار مهم فراهم شود . روش پژوهش حاضر، کتابخانه ای است و جامعه مورد بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه ارزشیابی دوره آموزشی در آموزش عالی می باشد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، ارزیابی اثربخشی دوره های آموزشی ، روش های ارزیابی اثربخشی ، اعضای هیئت علمی و کارکنان