ارتباط سلامت روانی و جسمانی با ابعاد کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن سیستم اعصاب مرکزی است و شایع در افراد جوان و میانسال می باشد که میتوانند به غلاف میلین مغز و نخاع آسیب برساند. شایعترین بیماریهای ناتوان کننده است که سیر مزمن و طولانی داشته و یک واقعیت انکارناپذیر که برکیفیت زندگی و سلامت روانی و جسمانی اثرگذار است. این مطالعه با هدف ارتباط سلامت روانی و جسمانی باابعاد کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس انجام شد و این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. – تعداد 80 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان بوعلی وآزمایشگاه تشخیص طبی را از نظر کیفیت زندگی بااستفاده از پرسشنامه استاندارد SF-36 و آزمونهای میانگین، انحراف معیار و آزمون t تست مستقل مورد مطالعه قرار گرفتند و جهت تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات از نرم افزار 20 SPSS - مورد بررسی واقع شدند. نتایجآزمون آماری تی تست با بررسی برروی کیفیت زندگی بیماران درگروه آزمون نشان داد کیفیت زندگی در مراحل مختلف سنجش، دارای تفاوت معناداری با یکدیگر بوده و نتایج نشان داد کیفیت زندگی بین بیماران ام اس پایین بوده و بستگی به ارزشهای فردی، اجتماعی و ملی تعریف می شود . با توجه به عدم درمان قطعی بیماری مولتیپل اسکلروزیس، اجرایمدلهای که بیان کننده استراتژی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد اثربخش بوده و می تواند در افزایش کیفیت زندگی این بیماران تأثیر مثبتی داشته باشد. بنظرمی رسد که برآوردهکردن نیازهای مختلف در مورد تمامی جنبه های زندگی آنان برای ارتقاء سلامت روانی و جسمانی با ابعاد کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس لازم و ضروری می باشد

کلیدواژه ها:

استراتژی ، مولتیپل اسکلروزیس ، کیفیت زندگی ، ایران