رویکرد معماری پایدار نسبت به مسائل محیطی با تعیین رابطه انسان، طبیعت، معماری

مفهوم پایداری در دهه ۰۷۹۱ میلادی، نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی میباشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعهپایدار در حوزه محیط ساخته شده، معماری پایدار نامیده میشود. آنچه که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است، رویکرد معماری پایدار نسبت به مسائل محیطی است؛ هر چند که جدا کردن این موضوع از سایر جنبههای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، کاری دشوار است . با اینکه نتایج بحرانهای امروزی به خوبی شناسایی شدهاند ولی بسیاری از را ه حلهای ارائه شدهنسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار، به نظر ناکارآمد و ناقص میآیند. چرا که با وجود ارائه راهحل هایی که در جهت رفع مشکلات محیطی بر میآید، اما رویکرد آنها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همیشگی طبیعت احیا نشدهباقی میماند . در این مقاله ابتدا به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار میپردازد و را هکارهای آن را ارائه مینماید هر چند توسعه پایدار ریشههای اکولوژیکی و اقتصادی و فرهنگی - اجتماعی دارد، ولی با جستجو درباره معضلات پیش روی انسان معاصر و راهحل آنها در معماری پایدار، نقش طبیعت هر چه بیشتر آشکار میگردد. در انتهای این نوشتار طبیعت و معنایگسترده آن مورد بررسی قرار گرفته است که میتواند تعیین کننده رابطه سه گانه انسان، طبیعت و معماری باشد. در نظر گرفتن نقش انسان و همچنین معماری به عنوان یک فرآیند که منجر به پایداری میگردد، از نکات مهم دیگر در اصلاح رابطه انسان، طبیعت و معماری میباشد .

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، محیط زیست