بهبود الگوریتم های کنترل توپولوژی مبتنی بر همسایگی در شبکه های موردی

کنترل توپولوژی در شبک ه های موردی سیار قابلیت استفا د ه ی مجدد فضایی بهتر از کانال ب ی سیم و کنترل بر روی منابع شبکه را ممکن می کند. الگوریتم های کنترل ت وپولوژی نحوه ی اتصال منطقی گر ه ها در شبکه های بی سیم را با توجه به بیشین ه ی برد ارسال شان مدیریت می کنند تا مصرف توان را توام با حفظ ه م بندی شبکه بهینه نماین د . اخیرا الگوریتم هایی برای محیط های ساکن و قابل تعمیم به شرایط محی ط های سیار، در پروتک ل های توزیع شده ی مبتنی بر همسایه، از جمله پروتک ل های KNEIGH و XTC معرفی شده اند. XTC هم بندی شبکه را در بدترین حالت حفظ م ی کند و برای پیاد ه سازی نسبت به پروتک ل های دیگر مناسب تر است. اما هر دوی این پروتک ل ها در کنار خواص خو ب خود، هنوز اتلاف انرژی دارند و از آنجا که ک اهش مصرف انرژی در شبک ه های موردی بسیار ضروری است ، لذا در این مقاله اصلاحاتی در الگوریت م های مبتنی بر همسایه پیشنهاد شده اس ت که انرژی مصرفی را به میزان قابل توجهی در شرایط ایده آل بهبود بخشید

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی ، گراف ارتباطی ، پروتکل ، سطح توان ، کنترل توپولوژی ، مصرف انرژی