آثار و لوازم تربیتی علمالنفس در حکمت متعالیه

معرفت نفس و اساساً شناخت قوا و قابلیتهای نفس آدمی از مهمترین مباحث فلسفی است که همواره مورد توجه و تفطن فیلسوفان بوده است. صدرالمتالهین یکی از مهمترین فیلسوفان تاثیرگذار و فرهنگساز است که دارای آرای نو و ابتکاری در مورد عقل، نفس و معرفتشناسی میباشد. آراء ملاصدرا از آن حیث که از طرفی مسبوق به مبانی فلسفی و از طرفی معطوف به لوازم و آثار عملی و تربیتی استحائز اهمیت میباشد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی استنباطی و با تکیه و تاکید بر آثار ملاصدرا و شروح آنها تلاش میشود ضمن تبیین نسبت عق، و نفس و تعریف هر کدام آثار و لوازم علمالنفس در تعلیم و تربیت و اخلاق بررسی شود. با توجه به پژوهش انجام شده میتوان گفت که نگرش نوین و رویکرد عقلانی شهودی ملاصدرا میتواند مبنایی اصی، برای تعلیم و تربیت در نظر گرفته شود ضمن اینکه تاکید بر خودشناسی در پرتو شکوفایی عقلانی و توجه به غایت علمالنفس فلسفی و اهمیت تفاوتهای فردی و درجات و مراتب نفوس انسانی و تاکید بر استکمال نفس و رسیدن به سعادت حقیقی از پیامدهای نگرش ملاصدرا به نفس است

کلیدواژه ها:

عق ، نظری نفس آثار تربیتی فلسفه ملاصدرا