اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر کاهش اختلالهای رفتاری کودکان دبستانی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی بازیدرمانی کودک محور بر کاهش اختلالهای رفتاری کودکان دبستانی انجام شد. روش اجرا: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از کودکاندبستانی مبتلا به اختلالات رفتاری مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی آموزش و پرورش ناحیه 3 شهر مشهد بود که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش تعداد 12 جلسه بازیدرمانی به شیوه کودک محور را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه گواه مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله، مقیاساختلالات رفتاری راتر بر روی گروه نمونه اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که در پس آزمون، نمره اختلالات رفتاری کودکان گروه آزمایش نسبت بهکودکان گروه گواه، کاهش معناداری داشته است. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش مؤید این مهم است که بازیدرمانی کودکمحور باعث کاهش اختلالهای رفتاری کودکان دبستانی میشود.

کلیدواژه ها:

بازیدرمانی کودکمحور ، اختلالهای رفتاری ، کودکان دبستانی