زبان آموز محوری در آموزش زبان انگلیسی و افزایش یادگیری با بهره گیری از هوش چندگانه

نظریه هوش چندگانه هاوارد گاردنر در دهه 80 میلادی بسیاری از پژوهشگران در حوزه یادگیری و آموزش زبان دوم را بر آن داشت تا به بررسی رابطه بین میزان موفقیت فراگیران زبان دوم یا زبان خارجی و هوش های مختلف آنها بپردازند. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش هوش چند گانه در آموزش زبان انگلیسی و میزان موفقیت زبان آموزان است. ازمیان 60 نفر دانشجو با سطح زبانی متوسط از طریق آزمون آیلتس که در اختیار محقق قرار گرفته بود، از آنجا که تعداد دانشجویان روان شناسی در این میان بیشتر بود در نهایت تعداد 43 نفر دانشجو با گرایش مشترک روان شناسی ) 13 نفر مرد و 30 نفر زن( بودند و سنشان بین 20 تا40 سال بود انتخاب شدند و پرسشنامه را با رضایت تکمیل و تحویل دادند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه استاندارد میداس با 119 سوال که در هشت قسمت به بررسی انواع هوش می پردازد می باشد. نتایج حاصل از آزمون سوالات پژوهش نشان داد که ارتباط معنادار بین هوش چندگانه و نمرات پایان ترم آزمون واژگان و دستور زبان در زبان آموزان دانشگاه پیام نور واحد پردیس در مولفه های هوش منطقی-ریاضی، هوش حرکتی-جنبشی، هوش دیداری-فضایی و هوش طبیعت گرایانه وجود دارد و در سایر ابعاد تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین، ارتباط معنادار بین هوش چندگانه در زبان آموزان دانشگاه پیام نور واحد پردیس بر حسب سن در مولفه هوش دیداری- فضایی وجود دارد و در سایر ابعاد تفاوت معنادار وجود ندارد

کلیدواژه ها:

آموزش زبان انگلیسی ، هوش چندگانه ، یادگیری