مبانی حکمرانی خوب در حکومت علی(ع)

در سالیان اخیر، حکمرانی خوب تبدیل به موضوعی داغ در مدیریت بخش دولتی شده است و این به واسطه نقش مهمی است که حکمرانی در تعیین سلامت اجتماع ایفا می کند.این مفهوم برگرفته از نظریه نهادگرایی است و محصول مشارکت سه نهاد دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی می باشد.بانک جهانی حکمرانی خوب را بر موالفه های از جمله :شاخص حق اظهار نظر و پاسخگوییزثبات سیاسی،کارایی دولت، کیفیت قوانین و مقررات، حاکمیت قانون و کنترل فساد تعریف میکند.وعملکرد اقتصادی کشورها در طول زمان، تا حد زیادی به محیط سیاسی، نهادی و قانونی آنها وابسته است. و این نهادها و سیاست ها مشخص کننده کیفیت حکمرانی در بین کشورها هستند.حکمرانی خوب به عنوان فرصتی برای افزایش رشد اقتصادی، امنیت اجتماعی ، بهبود اوضاع جامعه ازطریق به کارگیری شاخص ها و موالفه های ذکر شده مورد بررسی وتحلیل قرار می گیرد. در این مقاله به بررسی شاخصها و مبانی حکمرانی خوب از دیدگاه علم مدیریت و اسلام پرداخته وبه ارزیابی شاخصهای حکمرانی از این دو دیدگاه پرداخته شده است