رابطه ی بین سبک های یادگیری با خلاقیت موجود در دانش آموزان دوره اول دبیرستانی شهرستان دلفان

یادگیری،خلاقیت و نوآوری محور فعالیت تمام نهادهای آموزشی و کارآفرین محور به شمار می رود. سبک یادگیری دانش آموزان دبیرستانی به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه قرار گرفته است. باشناسایی سبک یادگیری و میزان خلاقیت موجود در افراد هر سبک می توان روش تدریس مناسب تر توسط دبیران و هم روش یادگیری صحیح تر توسط فراگیران را اتخاذ نمود بر این اساس هدف اصلی مقاله حاضر شناسایی تفاوت سبکهای یادگیری دانش آموزان دبیرستانی شهرستان دلفان و میزان خلاقیت افراد هر یک از سبکهای یادگیری است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماریشامل تمامی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان دلفان (پایه اول، پایه دوم ، پایه سوم) دبیرستانی می باشد. نمونه آماری شامل 141دختر و 76پسر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعاتمورد نیاز از پرسشنامه سبک یادگیری کلب و خلاقیت عابدی بهره گرفته شد. این دو ابزار استاندارد بوده بنابراین روایی آنهامورد تأیید می باشد، از طرفی پایایی پرسشنامه کلب 0.74و خلاقیت عابدی 79.5محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیلاطلاعات از آزمونهای کای دو، تحلیل واریانس یکطرفه ،همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید نتایج نشان می دهدمیان خلاقیت دانش آموزان با سبک یادگیری واگرا و جذب کننده تفاوت معنا داری وجود دارد. سبکهای یادگیری دانش آموزان دبیرستان ها متفاوت می باشد. همجنین بین شیوه های یادگیری تجربه ی عینی با خلاقیت رابطه منفی و معنا داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، خلاقیت عابدی ، دانش آموزان ، شیوه های یادگیری ، همگرا ، واگرا ، انطباق یابنده ، جذب کننده