مقایسة کارآیی سوئیچینگهای تحمل پذیر خطا در شبکههای میان ارتباطی

بسیاری از کاربردهای شبکههای میان ارتباطی به اطمینان پذیری و قابلیت دسترسی بالایی نیاز دارند. هر کامپیوتر بزرگ موازی نیازمند آن است که شبک ة ارتباط یاش، بدون از دست دادن بستههای پیام، برای مدت زمانی طولانی قادر به کار باشد . برای هر مسیریاب در شب کة اینترت، میزان اندکی از گم شدن بست هها قابل قبول است، اما خود این مسیریاب باید در بیشتر زمان ها در دسترس باش د. شبکههای میان ارتباطی غالباً از صدها (یا هزارا ن) مؤلفه (مانند مسیریا بها، کانا لهای ارتباطی، حافظ هها و اتصال دهندهها) تشکیل شد هاند که در مجموع نرخ خرابی بالایی را نسبت به دیگر کاربردها دارا هستند . بدین ترتیب، این گونه شبکهها - با توجه به خرابی های گذرا و د ائمی هر مؤلفه- برای تداوم بی وقفه در عملکردشان باید به مکانیزمهایی برای کنترل خطا مجهز گردند. این مقاله با هدف ارزیابی دقیقی از کارآیی سه روش سوئیچینگ خزش ،(Wormhole Switching=WS) یسوئیچینگ مداری پایپلاین(Pipelined Circuit Switching=PCS) و سوئیچینگ پیشاه نگی (Scouting switching) نوشته شده است. بدین منظور، به کمک یک برنام ة شبیهساز، هر سه این روشها بر روی یک شبکة توری مدور(torus) با فرض وجود مؤلفههای معیوب شبیهسازی شدهاند.

کلیدواژه ها:

شبکههای میان ارتباطی ، تحمل پذیری خط ا ، توری مدور ، سوئیچینگ مداری پای پلاین ، سوئیچینگ خزشی ، سوئیچینگ پیشاهنگی ، کانالهای مجازی و الگوریتم مسیریابی