تاثیر نقش مدیریت دانش در سازمان یادگیرنده

هدف از نگارش این مقاله، طراحی مسیر خلق و حفظ سازمان یاد گیرنده از طریق فرآین مدیریت دانش است . فرآیند مدیریت دانش مشتمل بر خلق دانش، مشتند سازی دانش ،توزیع و نشر دانش، و نهایتا کاربرد دانش می باشد . در مقاله حاضر، مفروش است که هر یک از مراحل مدیریت دانش در خلق و خفظ سازمان یادگیرنده نقش موثری را ایفا می نمایند . ایده اصلی این مقاله بر آن است که مرحله مستند سازی که به معنای ذخیره سازی، ارزش گذاری ، کر گذاری و طبقه بندی دانش و تجربه و به عبارت بهتر، تبدیل دانش ضمنی به دانش آشکار است ،مرحله بسیار مهمی برای هم افزایی سایر مراحل مدیریت دانش، برای ایجاد و حفظ سازمان یادگیرنده و در نتیجه، بای بهبود و تعلای عملکری سازمان باشد . در بخث مدیریت دانش می توانیم بیان کنیم که فعالیت هایی در زمینه ایجاد دانش اعتبار بخشی و نمایش و عرضه دانش ، اشاعه دانش و فعالیت های بهره گیری از آن تقسیم بندی نمود . سازمان ها به منظور استفاده از دانش باید به سرعت در فعالیت های مربوط به مدیریت دانش موازنه ایجاد کنند . برخی از سازمان ها بر این باورند که با تمرکز صرف بر افراد فناوری و فنون می توان دانش را مدیریت کرد . تمرکز صرف بر این سه عامل به ادامه فعالیت های رقابتی سازمان ها کمک نمی کند . بلکه تعامل بین این ها است که به شکل موثری سازمان را در زمینه مدییت دانش خود تواتمند می سازد . مدیریت دانش سازمانی در جهان دانش مدار امروز رمز کامیابی و پیشگامی است .

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازمان یادگیرنده ، مدل مفهومی ، مستند سازی تجربیات