بررسی تحلیلی ابعاد نظریه ضمنی هوش و ارتباط آن با یادگیری

تاثیر هوش و ابعاد آن بر یادگیری همواره مورد نظر صاحبنظران بوده است. نظریه ضمنی هوش طی چندسال اخیر نمود یافته است و اندیشمندان به بررسی ابعاد و عناصر آن در موقعیت های گوناگون پرداخته اند.یکی از موقعیت های قابل کاربرد نظریه ضمنی، محیط های یاددهی- یادگیری می باشد. هدف این نوشتار این بود تا با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تاثیر ابعاد نظریه ضمنی هوش بر یادگیری بپردازد. تحلیل هاو بررسی های انجام شده نشان داد که نظریه ضمنی هوش دارای دو بعد مهم تاب آوری و خود- تحولی می باشد. تاب آوری به برداشت های افراد از توانایی های خود در مواجهه با مسائل یادگیری و آموزشی دارد که می تواند یادگیری آنها را در جهت مثبت تغییر دهد و آنها را به تلاش اتخاذ راه حل های متناسب و سنجیده ترغیب کند. خود- تحولی نیز نشان دهنده برداشت های یادگیرندگان از تاثیر و ارزشمندی ارتباطات دربهبود مهارت های ارتباطی آنها می باشد که مهمتر از یادگیری های آموزشگاهی و درسی است.

کلیدواژه ها:

نظریه ضمنی هوش ، تاب آوری ، خود- تحولی ، یادگیری