کاربرد الگوریتمهای خوشه بندی در تشخیص توزیع بهینه برنامه های محاسباتی شئ گرا در سطح شبکه های همگون اختصاصی

در این مقاله نشان داده شده که معیارهای حداکثر چسبندگی و حداقل اتصال بین قطعات معماری در برنامه های محاسباتی توزیعی معیار صحیحی نمی تواند برای ارزیابی معماری باشد . چرا که در این نوع برنامه های توزیعی هدف افزایش سرعت اجرایی با ایجاد حداکثر همروندی در اجرای قطعه های توزیع شده اس ت. در این راستا در این مقاله یک رابطه کلی تخمین زمانی به عنوان تابع هدف جهت سنجش ارزش توزیعهای م تفاوت از کد برنامه های شیی گرای محاسباتی ارایه شده اس ت. این رابط ه تخمین زمانی که با پیمایش گراف جریان فراخوانیها ایجاد می شود، برای هر فراخوانی دو حالت غیر همگام راه دور و ترتیبی را در نظر می گیرد . نوع فراخوانیها بر اساس خوشه بندی مدل ارتباطی کلاسهای استخر اج شده از برنامه مورد نظر مشخص می شود. هد ف، بدست آوردن خوشه بندی ای است که حداکثر همروندی را در اجرای برنامه حاصل نماید . با این روش می توا ن بهترین ترکی ب توزی ع و تعداد ایستگاه های کاری برای توزیع برنامه ها در سطح شبکه را بدست آورد.

کلیدواژه ها:

محاسبات توزیع شده ، الگوریتمهای خوشه بندی ، تخمین زمانی ، پیمانه سازی