ارائه الگوریتم هایی جهت افزایش تحمل پذیری خطا در ارتباطات تراشه شبکه ای

تراشه شبکهای یک زیربنای ارتباطی در محیط تراشه سیستمی میباشد که میتواند هر تعداد هسته یا مولفه از پیش طراحی شده را بهم مرتبط کند؛ ولی کارایی، انرژی مصرفی، و پیاده سازی موفقتر آن بطور قابل توجه تحت تاثیر تحمل پذیری خطا در ارتباطات میب اشد . از اینرو تحمل پذیری خطا در ارتباطات، نقش مهمی در گسترش معماری تراشه شبکه ای دارد . در این مقاله، دو الگوریتم جدید بنامهای تقسیم کار و تکثیر، جهت افزایش قابلیت تحمل پذیری خطا در تراشه های شبکه ای پیشنهاد شده است و کارایی آنها نسبت به الگوریتم قبلی ( الگوریتم جویباری ) مقایسه میش ود . نتایج شبیهسا زی نشان می دهد الگوریتم جویباری سربار ارتباطی زیادتر و سطح تحمل پذیری خطا پایینتری را ایجاد می کند ، در مقابل الگوریتمهای پیشنهادی هم سربار ارتباطی را بیشتر کاهش مید هند و هم تحمل پذیری خطا را در سطح قابل قبولتری نگه میدارند . همچنین هزینه الگوریتم ها از نظر میزان انرژی مصرفی با هم مقایسه شده اند و نشان داده شده است که انرژی مصرفی الگوریتمها بترتیب کاهشی : جویباری، تکثیر و تقسیم کار می باشد