نقش تشخیصی طرحواره ناسازگار اولیه و کیفیت زندگی در اختلال اضطراب فراگیر وافسرده خویی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی طرحواره ناسازگار اولیه و کیفیت زندگی افراد مبتلا اختلال اضطراب فراگیر وافسرده خویی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان و مردان مبتلابه اختلال افسرده خویی و اضطرابفراگیرمراجعهکننده به مراکز روانشناسی، مشاوره و مطبهایروانپزشکی شهر کرج بود؛ که از این میان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 051 نفر ) 51 نفر بیمار افسرده خو و 51 نفر بیمار اضطرابی و 51 نفر سالم( انتخاب شدند. روشپژوهش از نوع پس رویدادی بود و ابزارهای مورداستفاده شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ ) 5115 (، پرسشنامه کیفیت زندگی و آزمون چندمحوری میلون بود. پس از تحلیل توصیفی و استنباطی داده ها، نتایج نشان داد در گروه نمونه،میانگین طرحوارههای ناسازگار اولیه در افراد دارای اختلال اضطراب اساسی و افسرده خویی بهطور معناداری متفاوت وبالاتر از گروه نمونه بود. همچنین میانگین کیفیت زندگی افراد سالم در مقیاس کیفیت زندگی بالاتر از افراد دارای اختلال اضطراب اساسی و افسرده خوییبود. نتایج حاصل از پژوهش نقش تشخیصی عوامل مذکور را در اختلالات اضطراب فراگیر و افسرده خویی را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

اضطراب فراگیر ، افسرده خویی ، طرحواره ناسازگار اولیه ، کیفیت زندگی