تأثیر رطوبت بستر بر عمر خستگی و شیارشدگی رویههای آسفالتی

تغییرات محیطی تأثیر مستقیمی بر ظرفیت سازهای روسازی و عملکرد آن دارد. از طرفی دیگر خاک بستر و مصالح تثبیت نشده حساسیت بیشتری نسبت به تغییرات رطوبت دارند. تعیین اثر این عامل محیطی تأثیر بسزایی در فرایند طراحی روسازی و نحوهنگهداری آن دارد. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی تأثیر مقدار رطوبت بستر به عمر خستگی و شیارشدگی لایه آسفالتی میباشد که با مشخص شدن آن میتوان تدابیری برای کاهش خرابیها اندیشید. در این مقاله از مقادیر آزمایشگاهی مدول برجهندگی سه نوع از خاکهای حساس به رطوبت )دو نمونه خاک رس با خاصیت خمیری بالا و یک نمونه رس ماسهدار( به عنوان خاک بستر استفادهشده و نهایتاً با استفاده از نرم افزار Kenlayer به تعیین عمر خستگی و شیارشدگی رویه آسفالتی یک سیستم روسازی مفروض پرداخته شده است. از نتایج این تحقیق ارائه میزان کاهش در عمر خستگی و شیار شدگی متناظر با هر درصد افزایش در میزان رطوبت بستر میباشد. همچنین با توجه به بررسیهای صورت گرفته برای این سیستم مشخص شد که با افزایش رس در خاک بستر وکاهش سختی لایه آسفالتی از شدت تأثیر رطوبت روی عمر خستگی و شیارشدگی کاسته میشود. همچنین استفاده از رویههای با سختی پایینتر میتواند از شدت خرابیهای رخ داده به علت ضعف بستر بکاهد و همچنین در یک درصد مشخص از مدول الاستیک رویه، عمر خستگی تأثیری از افزایش رطوبت و کاهش مقاومت بستر نمیپذیرد

کلیدواژه ها:

رطوبت بستر ، عمرخستگی ، عمر شیارشدگی ، Kenlayer ، مدول برجهندگی بستر