مقایسه عملکرد الگوریتمهای PSO و SA در بهینه سازی پارامترهای تنظیمی فرآیند ماشینکاری اسپارک فولاد ابزار AISI2312

در این تحقیق، تاثیر پارامترهای تنظیمی در ماشینکاری اسپارک فولاد ابزار 2312 مورد استفاده در صنعت قالب سازی، مدلسازی و بهینهسازی شده است. مدلسازی فرآیند با استفاده از شبکهی عصبی مصنوعی و با استناد بر داده های تجربی انجام یافت. پارامترهای ورودی شامل شدت جریان الکتریسیته، زمان روشنی پالس، زمان خاموشی پالس، سیکل کار و گپ ولتاژ میباشند. همچنین نرخ نرخ خوردگی ابزار به عنوان مشخصهی خروجی فرآیند در نظر گرفته شد. به منظور گردآوری دادههای مورد نیاز در انجام این تحقیق، آزمایشات تجربی با استفاده از طرح تاگوچی L36 انجام شده است. جهت ایجاد ارتباط بین پارامترهای ورودی و مشخصه خروجی از شبکه ی عصبی مصنوعی استفاده شده که مدل ارائه شده دارای دقت بالایی در پیش بینی نتایج خروجی میباشد.سپس در بخش آخر این تحقیق با بهکارگیری الگوریتم تبرید تدریجی و ازدحام ذرات سطوح مختلف پارامترهای ورودی برای نیل به خروجی بهینه تعیین شدند. نتایج حاصل از بهینهسازی و آزمایشات تجربی دارای خطای کمتر از 6% است که نشان میدهد به کارگیری روشهای مطرح شده و الگوریتم- های تبرید تدریجی و کلونی ذرات میتواند به ابزاری کار آمد برای مدلسازی و بهینه سازی پارامترهای فرآیند ماشینکاری اسپارک تبدیل شوند

کلیدواژه ها:

ماشینکاری اسپارک ، مدلسازی ، بهینهسازی ، الگوریتمهای فراابتکاری ، خوردگی ابزار