مهندسی محیط زیست در صنعت چوب پلاستیک

یکی از دغدغههای صنعت ساختمانسازی در کشورهای پیشرفته، تامین مصالح چوبی مستحکم و زیبا با کمترین هزینه و با امتیازات زیستمحیطی ویژه میباشد. تامین بخش قابل توجهی از این نیاز با در نظر گرفتن سطح مطلق جنگل اقتصادی کاری دشوار است. از اینرو تولید محصولات جایگزین بر پایه چوب، نظیر چوب پلاستیک برای به حداقل رساندن اثرات کربنی ساختمان اقزایش یافته است. این هدف به سه طریق تحقق مییابد، ابتدا حداکثر استفاده از مواد قابل بازیافت، صرفهجویی در مصرف انرژی در طول چرخهی زندگی محصول و پتانسیل بازیافت پس از عمر مفید آن. صنعت چوبپلاستیک با مهار دو آلاینده رها شده در طبیعت(ضایعات لیگنو سلولزی و پلاستیک) از تخریب جنگل ها، آلودگی هوا، آلودگی خاک، انباشت زباله و دفن پسماند جلوگیری میکند. در این مقاله بر قابلیت تولید چوب پلاستیک از ترکیب پلاستیکهای بازیافتی پلیاتیلن یا پلیپروپیلن و انواع مواد تجدید-پذیر، با هدف حفظ خواص مقاومتی و فیزیکی مطلوب، تاکید شده است. از طرف دیگر با توجه به قابلیت اصلاح محصول جهت حفاظت در برابر عوامل مخرب بیولوژیکی و یا آتش استفاده از آن با فرمولاسیون مشخص، توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

چوبپلاستیک ، زیستتخریب پذیر ، مواد سبز ، بازیافت