بررسی تطبیقی زیرگذر خیابان ولیعصر )ایران شهر تهران( با زیرگذر خیابان ویلیام )استرالیا شهر پرث

امروزه با توجه به تردد بالای خودروها و تعدد عابرین پیاده )شامل افراد پیاده، دوچرخهسواران، معلولین وکالسکه داران( در سطح شهر، بهمنظور حفظ ایمنی و امنیت عابرین پیاده در عبور از عرض خیابان ها ،دسترسی به دستگاههای حملونقل عمومی و برقراری یک ارتباط منظم و هماهنگی بین سواره و پیاده بهگونهای که کمترین مزاحمت را برای یکدیگر داشته باشند، احداث زیرگذر یکی ازمناسب ترین راهکارها میباشد. برخی از اهدافی که یک زیرگذر برای افزایش کارایی و پویایی باید به آنها برسد وشهروندان را به استفاده تشویق کند شامل ایجاد حس ایمنی و امنیت ، تسهیل درگذر از عرض خیابان،افزایش سرعت عبور برانگیختن حس تعلق با استفاده از طراحیهای بومیسازی شده و برانگیختن حس کنجکاوی و ایجاد انگیزه در شهروندان برای آزمایش و تجربهی زیرگذر میباشد که این عوامل در حالتکلی وابسته به شرایط محیطی، خلاقیت و تجربهی طراح، فرهنگ اجتماعی شهروندان، مصالح مورداستفاده و هدف احدا ث و استفاده از زیرگذر، متفاوت خواهد بود. ما در این پژوهش با بررسی دو زیرگذرعابرپیاده، یکی در ایران تهران تقاطع خیابانهای ولیعصر و انقلاب و دیگری در استرالیا - شهرپرث خیابان ویلیام با توجه به روش مقایسهای و مشخص کردن نقاط مثبت و منفی هردووباتوجه به روش مطالعات کتابخانهای و پژوهشی به تطبیق آنان با ویژگیهای یک زیرگذر استاندارد و مناسب در جهت برخورداری از یک زیرگذر پاسخده پرداختیم که زیرگذر خیابان ویلیام با توجه به رعایت اصول پایه درجهت افزایش حس ایمنی و امنیت و بهکارگیری پتانسیلهای طبیعی محیط و همچنین زیرگذرخیابان ولیعصر با حل مشکل گره ترافیکی پیاده و سواره و افزایش دسترسی عابرین به وسایل حملونقول عمومی نقش تأثیرگذاری در افزایش کارایی و پویایی محدوده داشتهاند

کلیدواژه ها:

زیرگذر عابر پیاده ، زیباسازی شهری ، امنیت عابران پیاده