برنامهریزی راهبردی شهری توسعه صنعت گردشگری، نمونه موردی شهر بجنورد

امروزه صنعت گردشگری و جهانگردی در بسیاری از کشورها به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی ازمنابع مهم کسب ارز است. صنعت توریسم و گردشگری در افزایش اشتغال جامعه، افزایش گردش پول، توسعهصنعت حملونقل و دیگر زیرساختها، بالا بردن سطح علمی و ارتباطات، توسعه افقنگری و کاهش نابرابری- های اقتصادی، ایجاد علائق مشترک و آشنایی با تاریخ و فرهنگ سایر ملل تأثیر بسزایی دارد و اثرات مثبت آنمیتواند در ابعاد مختلف معرفی گردد. در این میان شهر بجنورد با توجه به موقعیت ویژهای که از جنبههای گوناگون)فرهنگی، مذهبی، اقلیمی و...( دارد، با نام گنجینه فرهنگها خوانده میشود و از سوی دیگر تنها یکدهه از مرکز استان شدن آن میگذرد، از این منظر نیازمند توجه و بررسی است. تحقیق حاضر با توجه به اینکه الگوی برنامهریزی ساختاری-راهبردی در دهههای اخیر، تغییری اساسی در مبانی و روشهای ایستا و صرفاًکالبدی الگوی طرحهای توسعه شهری به وجود آورده است، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، با تأکید بربرنامهریزی راهبردی و تحلیلSWOTسعی دارد مهمترین عوامل بیرونی و درونی مؤثر بر موضوع راشناسایی و ارزیابی کند. نتایج پژوهش نشان میدهد که عوامل داخلی با امتیاز نهایی 249۴ نقش مهمتری را در این زمینه داشته است. در خاتمه، راهکارها در قالب راهبرد و سیاست در راستای توسعه صنعت گردشگری در شهر بجنورد بیان میگردد

کلیدواژه ها:

برنامهریزی راهبردی ، صنعت گردشگری ، شهر بجنورد