اثر دمای بالک بر ضریب انتقال حرارت جابهجایی آزاد آرام روی استوانه افقی

امروزه بسیاری از وسایل برودتی یا گرمایشی با کاربردهای صنعتی یا روزمره علیرغم کوچک بودن ضریب انتقال حرارت طبیعی، به این شیوه ازانتقال حرارت وابسته میبایند. بنابرای تعیی بار حرارتی و طراحی صحیح این تجهیزات، جهت صرفهجویی در مصرف انرژی و هزینههای مربوطه، ارزیابی دقیق ضریب انتقال حرارت طبیعی مورد نیاز است. در ای پژوهش فرایند جابهجایی طبیعی جریان آرام روی استوانههای افقی با جنسهای مختلف )مس، آلومینیوم، برنج( مورد بررسی قرار گرفته است. سیال آزمایش آب، گلیسرین ، اتانول، محلول 5 و 11 درصد وزنی نمک طعام، محلول 5 و 11 درصد وزنی گلیسرین و هوا بوده است. آزمایشها در فشار اتمسفری و دماهای بالک 30و60و90درجه سانتیگراد انجام گردیده است. نتایج حاصل نشان داده است که با افزایش یار حرارتی علیرغم افزایش اختلاف دمای سطح و سیال ضریب انتقال حرارت افزایش مییابد. همچنین درسیالات مایع مورد آزمایش با افزایش دمای بالک ضریب انتقال حرارت افزایش یافته است، در حالی که برای هوا ضریب انتقال حرارت با افزایش دمای بالک کاهش یافته است. عدد ناسلت برای آب افزایش و برای هوا با افزایش دمای توده سیال کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

جابهجایی طبیعی ، استوانه افقی ، ضریب انتقال حرارت جابهجایی آزاد ، جریان آرام ، دمای بالک