بررسی شاخصهای کمی امنیت عرضه انرژی دروارد کنندگان عمده نفت ایران

تامین پایدارامنیت انرژی به عنون عنصری زیربنایی درهراقتصاد مطرح است به دلیل چندبعدی بودن امنیت انرژی باهیچ تک شاخصی به تنهایی نمیتوان آن را انداز ه گیری کرد امنیت عرضه انرژی را میتوان به عرضه نفت و درکنار آن گاز تقلیل داد به دلیل وجود ظرفیت قابل توجه ایران دربخش نفت و گاز مقاله حاضر به بررسی هشت شاخص ساده امنیت عرضه نفت و گاز دروارد کنندگان عمده نفت ایران کشورهای چین هند و ژاپن کره جنوبی و ترکیه درسالهای 1980 و 2011 می پردازد و درعین حال سهم ایران ازتامین انرژی اولیه دراین کشورها را نیز موردتوجه قرارمیدهد نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد بطور کلی درطی این دوره روند امنیت انرژی این پنج کشور صرفنظر ازفراز و فرودهای مقطعی به سوی وخامت بیشتر پیش میرود که خود میتواند به نوعی نشان دهنده وجود فرصت برای ایران به عنون صادر کننده باشد همچنین نتایج نشان میدهد وجود غفلت تاسف بار درکشور درحوزه صادرات گاز علیرغم توان قابل توجه صادراتی ایران و نیاز روزافزون کشورهای مورد بررسی به گاز می باشد