بررسی فعالیت ضد باکتریایی تعدادی از گیاهان بومی شمال ایران

مقاومت باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های رایج ،به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های سازمان های بهداشت جهانی محسوب می شود. به این دلیل ضرورت تحقیق در زمینه معرفی عوامل ضد میکروبی جدید با منشاء طبیعی به شدت احساس می شود. گیاهان دارویی به عنوان یکی از مهمترین این عوامل می باشند که ارائه آنها به عنوان جایگزینی برای عوامل شیمیایی مطرح می باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرضد باکتریایی عصاره های اتانلی و آبی شش 6 گونه گیاه بومی منطقه آزادشهر واقع در شمال ایران به نام های به لیمو،بارهنگ،آقطی،گل ختمی،تیول و پرسیاوش علیه شش گونه از شایع ترین باکتری های پاتوژن مواد غذایی صورت خواهد به سه روش دیسک دیفیوژن، چاهک و MBC بود. نتایج این تحقیق نشان داد عصاره های اتانلی درمقایسه با عصاره های آبی اثر ضدباکتریایی بیشتری از خود نشان دادند همچنین از میان این 6 گیاه،به لیمو Lippia citriodora و بارهنگ Plantago major بیشترین اثرات ضد باکتریایی علیه باکتری های مورد آزمون را در هر سه روش دیسک ، چاهک و MBC از خود نشان دادند. باکتریهای گرم مثبت حساس تر از باکتریهای گرم منفی بودند .حساس ترین باکتری ها به عصاره های مورد آزمون باکتری های گرم مثبت همچون اساتافیلوکوکوس اپیدرمایادیس ، استافیلوکوکوس اورئوس بودند.

کلیدواژه ها:

اثر ضد باکتریایی ، گیاهان دارویی ، روش دیسک دیفیوژن ، روش چاهک ، MBC