معرفی میکروفسیل های فرامینیفر نهشته های پرمین ناحیه شاهزاده علی اکبر شهرضا

برش مورد مطالعه در بخش شرقی روستای شاهزاده علی اکبر شهرضا قرار دارد. رسوبات پرمین فوقانی با توالی نسبتا کاملی به نهشته های تریاس مرتبط می شوند. در این مقطع رسوبات پرمین زیرین رخنمون ندارند . میکروفس یل ه ای فرامینیفر با فراوانی قابل توجه در نهشته های پرمین این برش در مقاطع نازک مشاهده می شوند. بخش تحتانی سکانس با یک کنتاکت گسلی روی سنگهای کرتاسه تحتانی قرار گرفته، و در بخش بالایی سکانس در حدود 130 متر دولومیت فاقد فسیل متعلق به تریاس میانی وجود دارد. فرایند دولومیتی شدن سبب گردیده که آثار فسیلی مشاهده نشود و از طریق توالی چینهها می توانیم سن تریاس میانی را برای سکانس فوق در نظر بگیریم. از فوزولین ها می توانیم به Sumatrina Neoschwagerina, Rugososchwagerina اشاره نموده که به فراوانی در مقاطع قابل شناسایی هستند . از میکروفسیل های فرامینیفر دیگر می توانیم به Geintzina, Hemigordius, Numulustegina, Pachypholia, Paraglobivalvulina, Nodosaria, Globivalvulina, Discospirellas,Cribrogenerina, Agathamina اشاره نمود. رسوب گذاری ممتد دریایی از پرمین به تریاس صورت گرفته و مقطع پرمو- تریاس شهرضا دارای ضخامت کمتری از ناحیه آباده می باشد و علت آن نی ز فرونش ینی متفاوت حوضه رسوبی در امتداد شمال غرب - جنوب شرق می باشد . تنوع فسیلی و مقدار فونا در ناحیه شهرضا کمتر از آباده می باشد آمونیت Tompophiceras که از فسیل های شاخص لایه های تحولی پرمو-تریاس شهرضا می باشد در ناحیه آباده دیده نشده است. گونه های متنوع میکروفسیل های فوزولینید در آباده یافت می شوند که بر اساس آن می توانیم بیوزون های دقیقی در این ناحیه انجام دهیم در حالی که این تنوع و فراوانی در منطقه شهرضا دیده نمی شود

کلیدواژه ها:

میکروفسیل فرامینیفر ، شاهزاده علی اکبر ، فوزولین ، پرمو – تریاس ، بیوزون