نگاهی به معماری بومی ازمنظرچیستی و مفهوم

امروزه معماری بومی به عنوان ظرف و میراثی ازگذشتگان تلقی میشود میراث مردمانی که اموزش معماری ندیده بودند و به افرینش معماری می پرداختند ازراه بکاربردن عناصرمعماری ساختمانهای خاص برخی ازشیوه های زندگی مردم را به عنوان برخی ازاندیشه های رایج درفضای زندگی جمعی دراثار خود متظار می کردند که آنان را به مکان یا به زیستگاهشان تعلق می بخشید و به تولید یگانگی میان خود آنان یا به زیستگاهشان می انجامید معماری بومی شیوه ها اندیشه ها و افکار مردم منطقه خود را بازگو می کرد این مقاله درروشی تحلیلی - توصیفی سعی دارد تعریف دقیقی ازمعماری بومی داشته باشد ویژگیهایش را بررسی کرده و ازاین نوع معماری درگذرزمان سخن بگوید نظر معماران مدرن و همچنین معماران بومی ایران را تحلیل کند تا بتواند به تعریفی جامع دست پیدا کند درهمین راستا به این نتیجه می رسد که معماری بومی بازتاب تمایل به آرمان گرایی است معماری تمامی زمان هاست و به سمت یک گونه ایده ال حرکت می کند که هدفش به اسایش و ارامش رسیدن انسان درهرشرایط اقلیمی و منطقه ای می باشد

کلیدواژه ها:

تعریف ، مفهوم ، معماری بومی ، گذرزمان ، معماران مدرن ، آسایش