نشانه روانی و بدنی اضطراب در افراد با آسیب شنوایی و بینایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اضطراب کودکان و نوجوانان نابینا و ناشنوا در دامنه سنی 8 تا 14 سال بودند. روش: جامعه هدف این پژوهش، شامل کلیه کودکان و نوجوانان نابینا, ناشنوایی که در مراکز توانبخشی ویژه نابینایان و نشنوایان در سال 1393 خدمات آموزشی و توانبخشی دریافت می کردند و همچنین همسالان عادی آنها در منطقه دو بودند. از بین کل جامعه هدف، تعداد40 کودک و نوجوان نابینا(15 دختر و 25 پسر نابینا) و 40 نفر ناشنوا(15 دختر و 25 پسر نابینا) و 40 کودک و نوجوان عادی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. از مقیاس خودسنجی اضطراب زانگ به منظور جمع اوری و ارزیابی داده ها استفاده شد. نتایج: یافته های حاصل از تحلیل واریانس(ANOVA) تفاوت معنیداری را در سطح P> %5 نشان داد به این معنی که کودکان و نوجوانان نابینا و ناشنوا در مقایسه با هماتایان عادی دارای نشانه های بدنی و روانی اضطراب بیشتری بودند و همچنین نتایج نشان داد که کودکان ناشنوا در مقایسه با نابینایان در هر دو بعد نشانه های اضطراب بویزه نشانه روانی اضطراب نمرات بالاتری را بدست آوردند .

کلیدواژه ها:

اضطراب ، نابینا ، ناشنوا ،