بررسی تاثیر پارامترهای ستون های اختلاط عمیق بر بهبود رفتار خاک به روش اجزای محدود

جهت بهسازی خاک غالباً یکی از روش های مکانیکی، هیدرولیکی و شیمیایی، با توجه به مشخصات خاک، میزان باربری لازم، هدف پروژه و شرایط اقتصادی انتخاب می گردد. یکی از روش های متداول جهت کاهش نشست و افزایش باربری خاک بستر، اجرای ستون های اختلاط عمیق است. دراین روش در حین حفاری با اوگر، ماده تثبیت کننده (معمولاً سیمان یا آهک) همزمان با بالا و پایین رفتن تیغه اوگر به خاک افزوده می شود تا ماده تثبیت کننده و خاک با هم مخلوط شوند. این روش علاوه بر صرفه جویی اقتصادی نسبت به دیگر روش های بهبود خاک نظیر شمع، ستون های سنگیف تزریق با فشار و ... سبب بهبود رفتار خاک تا میزان قابل قبولی شود. در این مقاله با انجام تحلیل عددی به روش اجزای محدود، تأثیر پارامترهایی نظیر قطر و ارتفاع ستون ها، فاصله مرکز به مرکز ستون ها و سطح جایگزینی بر بهبود رفتاربستر حاوی خاک رس بررسی می گردد. نتایج نشان می دهند که افزایش قطر، ارتفاع ستون ها و سطح جایگزینی موجب کاهش نشست و افزایش باربری و کاهش فاصله مرکز به مرکز ستون ها موجب کاهش ظرفیت باربری و افزایش نشست می گردد.

کلیدواژه ها:

اختلاط عمیق ، اجزای محدود ، ظرفیت باربری ، نشست