ارائه الگویی برای مدیریت بحران در شرایط اضطراری با رویکرد حوادث در پروژ های عمرانی

مدیریت بحران نظام و سیستمی است منسجم با بهره گیری از علوم ،تکنولوژی ،برنامه ریزی و مدیریت برای مقابله با حوادثی که منجر به کشته شدن تعداد زیادی انسان ها ،تخریب یا آسیب رسیدگی کلی به اموال مردم و بر هم خوردن زندگی اجتماعی می گردند . سیستم مدیریت بحران با مراحل مختلفی که دارد میزان خسارت وارده در اثر بروز حادثه را پیش بینی ، توان با لقوه ای را که برای به وجود آوردن خسارت بیشتر دارد ارزیابی ، امکانات موجود برای مقابله با آن را بررسی و تمام توان اجرایی و برنامه ریزی خود را برای به کار گرفتن امکانات تجهیز می کند. در کشورهای در حال توسعه مانند کشور ایران، این موضوع از جنبه های مختلف قابل بررسی است . با توجه به تعداد زیاد پروژه ی عمرانی در حال اجرا در ایران و بالابودن آمار سوانح در این پروژه ها ،لزوم برنامه ریزی و توجهی ویژه به مدیریت بحران در پروژه های عمرانی بیش از پیش به چشم می خورد . بحران از هر نوع که باشد آثار قابل ملاحظه ای در سرنوشت سازمان خواهد داشت بحران در عمل تعیین کننده میزان خسارت وارده به سازمان نیست بلکه این پاسخ مسوولان به بحران است که میزان خسارت وارده را تعیین می کند. با این دیدگاه ،عدم وجود نگرش جامع در مدیریت بحران باعث گسترش دامنه این خسارات گردیده و مدیریت سوانح را روز به روز پیچیده تر می سازد و در عمل سبب می گردد بهره برداری از این پروژه های عمرانی روز به روز به تأخیر بیفتد . لذا در این پژوهش در ابتدا مهمترین ضعف های مشترک در الگوهای مختلف مدیریت بحران مورد بررسی قرار می گیرند. سپس با توجه به ناتوانی مدل های ارائه شده کنونی در پاسخ گویی به نیاز مدیران بحران و به منظور حل مشکلات ذکر شده ، چگونگی ارزیابی و انتخاب یک طرح جامع مدیریت بحران در ده گام مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه با توجه به گام های ارائه شده ،مدل پیشنهادی جامعی را برای مدیریت بحران معرفی می کنیم که به عنوان یک روش اجرایی مناسب برای برنامه های مدیریت بحران در پروژه های عمرانی بوده و قابل تعمیم به سایر صنایع و سازمان ها نیز می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، شرایط اضطراری ، حوادث ، پروژه های عمرانی