تعیین میزان تجمع فلزات سنگین (سرب، کادمیوم، کروم) در بافت عضله و کبد قزل آلای رنگین کمان رودخانه شارک قوچان

امروزه مطالعه در مورد جذب عناصر سنگین در موجودات آبزی به دلیل افزایشاین فلزات در اثر فعالیت های انسانی و سرازیر شدن فلزات در محیط های آبی تشدید شده است. درک اثرات سمی فلزات به علت مهاجرت طولانی ماهیان مشکل است، بنابراین در سیکل زندگی ماهیان غلظت و طول دوره در معرض قرار گرفتن به فلزات متفاوت می باشد. هدف از این تحقیق پایش غلظت کادمیوم، کروم و سرب در بافت کبد و ماهیچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش حاشیه رودخانه شارک بود. همچنین مقایسه غلظت فلزات در ماهیچه ماهی با استانداردهای غذایی صورت گرفت. پس از نمونه برداری، آماده سازی هریک از بافت ها و هضم توسط اسید نیتریک 65 درصد، غلظت هریک از فلزات برحسب میکروگرم بر گرم وزن خشک با استفاده از دستگاه جذب اتمی (Analytik Jena Contr AA 700) قرائت شد و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excel مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. که روند تجمع فلزات در بافت های موردمطالعه به صورت Pb>Cr>Cd بوده است. بیشترین تجمع فلز سرب در کبد ( 0/94 میکروگرم بر گرم) و کمترین تجمع کادمیوم ( 0/60 میکروگرم برگرم) در عضله بوده است. وبر اساس آزمون تی تست اختلاف معنی داری در میزان تجمع عناصر سنگین موردمطالعه در اندام های کبد و ماهیچه شیر ماهی وجود داشت (p>0/05) نتایج حاصل از بررسی های آماری، حاکی از بالاتر بودن میزان سرب در بافت ماهیچه نسبت به استانداردهای EU و China و FAO و WHO و کمتر بودن آن نسبت به FEPA می باشد. مقادیر کادمیوم نیز بالاتر از استانداردهای FAO و China و EU و پایین تر از استانداردهای WHO و FEPA بود. همچنین نتایج نشان داد که میزان کروم موردمطالعه بالاتر از استانداردهای WHO و FEPA ولی از استاندارد China پایین تر بوده است.

کلیدواژه ها:

قزل آلای رنگین کمان ، ماهیچه ، کبد ، فلزات سنگین ، رودخانه شارک