مطالعاتی در باره روشهای بهبود توزیع دما در محفظه احتراق ریفرمر اولیه واحد آمونیاک جهت افزایش طول عمر لوله های کاتالیستی

مقاله حاضر روش عملی به کار برده شده در مجتمع پتروشیمی خراسان برای تنظیم شرایط احتراق کوره ریفرمر واحد آمونیاک در جهت افزایش عمر لوله های کاتالیستی این کوره در راستای استمرار تولید و کاهش هزینه ها می باشد . معمولا ” جنس تیوبهای کاتالیستی از ترکیبات نیکل و کروم بوده و طوری انتخاب می گردد که مقاومت زیادی دربرابر استرس های ناشی از کار دردرجه حرارت و فشارهای بالا داشته باشد ولی عمر این تیوبها رابطه مستقیم با دمای کوره و دمای پوسته تیوبها داشته بطوریکه در بعضی موارد حاد زمان کارکرد تیوب را به نصف کاهش می دهد . پس از اتمام ساعت کارکرد طراحی شده , پایان عمر تیوبها به صورت نشتی و یا انفجار (Rupture) کردن آشکار می شود که علاوه بر خطرات آتش سوزی و انفجار باعث توقف ناخواسته (Down-Time) واحد نیز می گردد . علاوه بر این موارد هزینه ساخت و تولید این تیوبها نیز با توجه به شرایط ویژه آنها بالا می باشد لذا افزایش عمر این تیوبها از طریق بهبود شرایط عملیاتی و شرایط کوره از دید اقتصادی نیز مهم می باشد . از آنجاییکه شرایط طراحی کوره های ریفرمر در مجتمع های مختلف وابسته به ظرفیت , شرایط محیطی و ترکیب خوراک می باشد علاوه بر راه حل های ژنریک نیاز به مطالعه موردی و تصحیح شرایط کوره جهت افزایش بازده و طول عمر تیوبهای ارزشمند آن می باشد . در مجتمع پتروشیمی خراسان این تیوبها پس از یکصد هزار ساعت کارکرد طراحی همچنان بدون مشکل خاصی در سرویس قرار دارند .

کلیدواژه ها:

پرایمری ریفرمر ، تیوب کاتالیستی ، احتراق