ورزش همگانی(ضرورت،چشم انداز و موانع)

ورزش همگانی با انگیزه های متفاوتی از جمله تأمین سلامت جسمی و روانی، غنی سازی اوقات فراغت، گسترش روابط اجتماعی، دور شدن از زندگی ماشینی، بازگشت به طبیعت، افزایش کارایی، زمینه سازی برای رشد ورزش قهرمانی و توصیه پزشکان مورد توجه قرار گرفته است.فرهنگ ورزش همگانی در بین اقشار مختلف جامعه نیاز به آموزش دارد. در این راستا نقش دولت، رسانه های گروهی و متولی اصلی ورزش کشور یعنی سازمان تربیت بدنی نمود بیشتری پیدا می کند نگاهی به تأثیر ورزش بر سلامت جسمانی و روانی و میزان شرکت افراد در دیگر کشورها نشان از اهمیت آن در زندگی روزمره دارد. مقاله حاضر که به صورت توصیفی و پیمایشی تدوین شده است چارچوبی را برای ضرورت و راهکارهای ارتقای ورزش همگانی و چشم انداز آن در ایران از نظر مدیران و متخصصان امر فراهم می آورد و برخی راه حل ها و راهبردهای موفق مورد استفاده توسط سایر کشورها را ارائه می کند در این مقاله به اهمیت ورزش در زندگی شخصی و اجتماعی از دیدگاه قرآن و ائمه معصومین (ع) و نقش عوامل ارتقا دهنده مشارکت در ورزش همگانی پرداخت شده است. نتایج حاصله نشان می دهد از بین راهکارهای موجود، مشخص کردن شرح وظایف سازمان ها و نهادهای دست اندرکار، اتحاد و یکپارچگی بین آنها و فراهم کردن زمینه های ورود بخش خصوصی به ورزش همگانی دارای اولویت بالاتری هستند.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، نشاط ، راهکارها ، چشم انداز ، موانع