بررسی مقایسه سبکهای دلبستگی و خودکارآمدی در پسران نوجوان ساکن در خانه و ساکن در مراکز شبانه روزی

هدف از این پژوهش مقایسه سبکهای دلبستگی و خود کارآمدی در نوجوانان پسر ساکن شبانه روزی و نوجوانان ساکن خانواده بوده است. نمونه مورد پژوهش شامل 35 نفر از پسران نوجوان دبیرستانی ساکن در خانواده و 35 نفر از پسران نوجوان دبیرستانی ساکن در مراکز شبانه روزی در سال تحصیلی1394-1393 بوده است.داده های جمع آوری شده از طریق مقیاس خود کارآمدی عمومی (شرر و دیگران 1982) و پرسشنامه تجدید نظر شده سبکهای دلبستگی (کولینز و رید 1996،RAAS) از طریق آزمون T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های به دست آمده نشان داد که :اولا: بین سبکهای دلبستگی پسران نوجوان در دو گروه ساکن خانواده و مراکز شبانه روزی تفاوت معناداری وجود دارد.ثانیا: بین خودکارآمدی پسران نوجوان در دو گروه ساکن خانواده و مراکز شبانه روزی تفاوت معناداری وجود ندارد. این تفاوت به نفع پسران ساکن خانواده است یعنی دلبستگی پسران نوجوان ساکن خانواده کمتر از پسران نوجوان ساکن مراکز شبانه روزی است.

کلیدواژه ها:

سبکهای دلبستگی ، خود کارآمدی ، نوجوانان پسر ساکن شبانه روزی ، نوجوانان ساکن خانواده