بررسی نقش خانواده در قانونگریزی از قوانین و مقررات ترافیکی

ترافیک امروزه در ایران به خصوص در کلان شهرهای جامعه با زندگی روزمره شهروندان عجین شده است و یکی از مسائل مهم و پیچیده، مدیریتشهری است. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش خانواده در قانونگریزی از قوانین و مقررات ترافیکی میباشد. قانونگریزی از موانع مهم رشد و توسعهجامعه است. انتظار رعایت موازین و مقررات از جانب دیگران و عدم پایبندی مشخص به مقررات، تفسیر قانون به نفع منافع فردی و گروهی، تقلب نسبت به قانون و استفاده ابزاری از مقررات، سوء استفاده از مقررات برای اضرار به منافع عمومی یا خصوصی و نیز قانون شکنی، از جمله اشکال متنوع و متعدد قانون گریزی است. قانون گریزی منحصر به شهروندان نیست. گاه ارگان های عمومی نیز با وضع مقررات تبعیض آمیز و یا اجرای تبعیض آمیز و غیرعادلانه مقررات، دچار قانون گریزی می شوند. این مطالعه از نوع مفهومی و مروری است و از طریق فیش برداری و مطالعه کتابخانهای تعاریف، تحلیل ها و نظریه پردازی ها در مورد مفاهیم جرم و رسانه و رابطه بین آنها از کتب و منابع علمی استخراج شده و در برخی موارد از روش قیاسی و روش استقراء نظری به مسئله نقش خانواده در قانونگریزی از قوانین و مقررات ترافیکی پرداخته شد. نقش خانواده در نهادینه کردن فرهنگ رانندگی از همان اوایل کودکی از طریق کارکردهای آموزشی و فرهنگ سازی در پر کردن، فاصله بین شایستگی های موجود با شایستگی های مطلوب بسیار مؤثر است.

کلیدواژه ها:

قانون ، قانون گریزی ، تخلفات ، خانواده ، هنجارها