بررسی دینامیکی محل بهینه مهار بازویی و کمربند خرپایی در ساختمان های بلند

امروزه با توجه به رشد روز افزون جمعیت و کمبود زمین خصوصا در شهر های صنعتی ، ساخت و ساز از حالت افقی به عمودی تغییرشکل یافته و نیاز هر چه بیشتر به ایجاد ساختمان های بلند احساس میگردد. با افزایش ارتفاع سازه ها، اهمیت بارهای جانبی نیز افزایش می یابد. استفاده از سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی در سازه های بلند یکی از بهترین راهکارها برای بهبود عملکرد سازه ها می باشد . این سیستم تاثیر به سزایی در کاهش تغییرمکان جانبی و لنگر وارده به پای سازه دارد. در طول سه دهه گذشته تحقیقات وسیعی در مورد عملکرد این سیستم سازه ای انجام شده است. تعیین محل بهینه مهار بازویی و کمربند خرپایی همواره یکی از مهمترین چالش های این سیستم می باشد. برای نیل به این هدف تحقیقات گسترده ای توسط محققین انجام گردیده و یکی از مهمترین رویکرد های اکثر پژوهش ها یکنواخت بودن مقاطع در ارتفاع ساختمان و تعیین محل بهینه تحت تحلیل استاتیکی می باشد، که به دلیل ارتفاع زیاد و اهمیت سازه فرضی درست و منطقی نخواهد بود و از واقعیت به دور است. در اینپژوهش از مقاطع غیر یکنواخت در ارتفاع و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی استفاده شده است .در این پژوهش یک ساختمان فولادی 06 طبقه با هسته ، مهار بازویی و کمربند خرپایی مهار بندی شده، در نرمفزار اپنسیس مدل و پاسخ سازه در مدل ها با جانمایی مختلف مهار بازویی و کمربند خرپایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن می باشد که محل بهینه مهار بازویی و کمربند خرپایی تحت تحلیل دینامیکی کمی بالاتر از تراز های پیشنهادی اسمیت می باشد که تا به امروز در تحلیل های استاتیکی نتایج مطلوبی را در بر داشته است.

کلیدواژه ها:

ساختمان های بلند ، مهار بازویی ، کمربند خرپایی ، تحلیل تاریخچه زمانی ، ساختمان فولادی 06 طبقه