نقش اسب در فرهنگ و هنر پارسیان
محل انتشار: کنفرانس بین المللی علوم و مهندسی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,494
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICESCON01_0373
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
چکیده مقاله:
اسب در ایران باستان با تفکری اساطیری به صورت حیوانی مقدس در جوار الهگان و یا به عنوان نمادی از مرگ دیده می شود. در دوران هخامنشی این حیوان در تلاشی نسبتاً موفق نمایشی واقع گرایانه از این حیوان است .در این دوران اسب ازتفکرات اساطیری دور و به عنوان حیوانی کاربردی و دوست داشتنی نزد پادشاهان هخامنشی تبدیل شده است. این تغییر در روند تفکر مردمان پیشین را می توان در هنر آنان مشاهده کرد . نقوش بدست از آمده از این حیوان در دوران هخامنشی تلاشی است در نمایش صحیح تناسبات پیکره اسبان در نقوش بدست آمده از این حیوان .تصاویر اسب در دوران هخامنشیاز حالت اساطیری خارج شده است و به جنبه کاربردی و واقع گرایانه نزدیک شده است. بررسی اهمیت و کاربرد این حیوان در دوران هخامنشی و پیش از آن دلیلی ست برای روشن شدن تغییرات نقوش آن از دوران باستان تا دوران هخامنشی.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه سعدآبادی
کارشناسی ارشدپژوهش هنر
مریم کامیار
دکتری پژوهش هنر استادیار،گروه هنر و معماری، بنیاد دانشنامه نگاری ایران، تهران ، ایران پژوهش هنر ، دکتری، دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :