پیامدهای توسعه فیزیکی و تغییرات لند فرم های ژئومورفولوژیک با تاکید بر سیل خیزی مطالعه موردی کلان شهر تهران

توسعه روز افزون مناطق شهری که عموما با تغییرات لندفرم های ژئومورفولوزیک و کاربری اراضی همراه است باعث برز مشکلات فراوانی از جمله افزایش پتانسیل سیل خیزی این مناطق می گردد بررسی این اثرات و اتخاذ تدابیر لازم در این خصوص از جمله ضروریات در امر برنامه ریزی شهری و مدیریت کلان شهرها تلقی می شود سیلاب یکی از مخاطراتی است که هر سال خسارات مالی و جانی فراوانی را در جهان و ایران به دنبال دارد رویکرد انجام تحقیق توصیفی تحلیلی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی تصاویر ماهواره ای Landsatو Google Earth و با بکارگیری نرم افزار Arc GIS می باشد نتایج نشان می دهد که همزمان با توسعه و گسترش کلان شهرها تهران در چند دهه اخیر تغییرات لندفرم های ژئومورفولوژیک مخروط افکنه های متعدد قدیم و جدید باهادای تهران دامنه های پایکوهی دشت های سیلابی و آبرفتی پادگانه های رودخانه ای تپه ماهورها مسیل و رود دره ها و تغییر ماهیت حوضه ها و ایجاد حوضه های تلفیقی ساخت سطوح آسفالته و نفوذ ناپذیر و سازه های تقاطعی از جمله پل ها صورت گرفته است که ضمن کاهش نفوذ پذیری و افزایش رواناب به پتانسیل سیل خیزی و خسارات ناشی از آن انجامیده است که سیلاب های رخ داده در سال های اخیر شاهدی بر این مدعی است

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، تغییرات ژئومورفولوژیک ، لندفرم ، کلان شهر تهران ، سیل خیزی